Vorige maand verschenen twee interessante artikelen van David Nicol over ‘interne feedback’. Ik schreef eerder een blog over dit onderwerp. Het blijft voor mij een zeer interessante invalshoek van peer feedback en vooral het leren van het geven van peer feedback. In deze blog reflecteer ik op de twee nieuwe artikelen. Het eerste artikel gaat over het expliciteren van interne feedback bij zogenaamde ’two-stage exams’ en het tweede artikel gaat over interne feedback in relatie tot vergelijkingen die studenten maken als onderdeel van peer review.

Interne feedback bij two-stage exams

In het artikel Making internal feedback explicit: harnessing the comparisons students make during two-stage exams schrijven de auteurs over het inzetten van peer feedback in zogenaamde two-stage exams. Dit zijn assessments waarbij studenten eerst individueel een opdracht maken en dezelfde opdracht daarna in een kleine groep maken. Eerder onderzoek heeft aangetoond dat de dialoog met medestudenten bijdraagt aan het leren van de individuele student. In dit onderzoek is specifiek gekeken naar de rol van interne feedback, die studenten zelf genereren gedurende dit proces. Daartoe is studenten gevraagd om een ‘feedback commentary’ te schrijven over hun eigen leren. De idee was dat studenten hun interne feedback hierin expliciteren. Uit het onderzoek bleek dat de feedback die studenten zelf genereerden in dit proces van een hogere kwaliteit waren en ook verder gingen dan de feedback die docenten leverden.

Het Two-stage exam biedt twee mogelijkheden voor het genereren van ‘internal feedback’: in de individuele fase als de student de opdracht zelf uitvoert en daarna in de groep discussie fase waarin de studenten samen als groep de opdracht uitvoeren.

Resultaten

Uit het onderzoek blijkt dat studenten gedurende het examen vooral erg gedetailleerde proces feedback en veel zelfregulerende feedback (self-regulatory) genereren. Als je studenten de ‘gap’ in hun eigen werk laat expliciteren, kan dit docenten helpen om betere informatie te delen waarmee studenten hun werk kunnen vergelijken om deze gap weg te nemen. Dat kan in de vorm van ‘comments’ maar ook in de vorm van een boek, een presentatie, een video of werk van peers.

Uit het onderzoek bleek ook dat de feedback die de studenten genereerden uitgebreider (more elaborate) was dan de comments van de docent. Bovendien gaven docenten eigenlijk geen zelfregulerende feedback, terwijl studenten juist heel veel van dit soort feedback genereerden.

Het grote voordeel van het expliciteren is dat het studenten de mogelijkheid geeft expressie te geven aan hun eigen denken over abstracte concepten. Dit resulteert in leren en ’transfer’ en het ontwikkelen van metacognitieve vaardigheden. Voor de docent biedt het inzicht in waar studenten moeite mee hebben.

Interne feedback in peer review

In het artikel Making internal feedback explicit: exploiting the multiple comparisons that occur during peer review wordt gekeken naar interne feedback als onderdeel van peer review.

Voor dit artikel is de interne feedback onderzocht die studenten genereren als ze hun eigen werk vergelijken met het werk van hun peers en wanneer ze comments ontvangen van hun peers. De interne feedback is expliciet gemaakt door studenten te vragen om op te schrijven wat ze hebben geleerd uit de vergelijkingen.

Resultaten

Uit dit onderzoek bleek dat de zelfregulerende feedback van studenten steeds uitgebreider werd naarmate ze vergelijkingen met meerdere peers maakten. Dit resulteerde erin dat studenten feedback genereerden die niet alleen overeen kwam met de docent feedback maar het overtrof op krachtige en productieve manieren. Vergelijkingen met peer comments voegden weinig toe aan de feedback die de studenten al gegenereerd hadden in de vergelijking met het werk van hun peers. 

Gevolg van deze resultaten is dat het door studenten laten expliciteren van hun interne feedback niet alleen zorgt voor het ontwikkelen van metacognitieve en zelfsturende kennis en vaardigheden, maar het kan ook zorgen voor minder werkdruk bij de docent.

Hoe heeft de onderzoeker dit aangepakt?

Nadat studenten hun essay hadden ingeleverd, maakten ze drie peer reviews gevolg door een zelf review. In de peer reviews vergeleken ze het essay van hun peer tegen vier criteria en schreven ze comments voor de peer. Bij de zelf review moesten studenten comments over hun eigen essay opschrijven in reactie op een aantal reflectieve vragen. Van de drie essays die studenten moesten reviewen, waren de eerste en de derde van klasgenoten en de tweede was een essay van een hoge kwaliteit van een student van het jaar ervoor, zie ook Figure 1 (sequence of peer review and self-review activities and questions used to elicit feedback commentary).

Fundamentele shift in focus

De manier van werken met het expliciteren van vergelijken verschuift de focus in peer review van de comments van studenten op het werk van hun peers naar het reviewen van hun eigen werk. Dit is fundamenteel omdat de meeste onderzoeken naar peer review er van uitgaan dat de comments die studenten geven over het werk van hun peer de weg zijn naar het eigen leren. Uit dit onderzoek blijkt je deze stap over zou kunnen slaan en dat 70% van de studenten nog steeds beter presteren van draft naar redraft. Het geven van comments aan peers voegt zeker waarde toe en helpt studenten om belangrijke vaardigheden te ontwikkelen, maar je kunt het dus ook ook weg laten. En dat draagt dan weer bij aan het grootste bezwaar wat studenten hebben met betrekking tot peer review: de negatief emotionele impact van het ontvangen en geven van peer comments (Kaufman and Schunn 2011).